ارتداد در صدر اسلام (قرآن)اگر قرار باشد ورود و خروج به اسلام، آزاد و بدون قانون باشد و خروج از آن هیچ سختی به دنبال نداشته باشد، دشمنان اسلام به آسانی وارد اردوگاه مسلمین شده پس از آگاهی بر اسرار مسلمانان و دستیابی به مقاصد شوم خود از آن خارج شوند و این مسئله جامعه اسلامی را در معرض فروپاشی قرار می دهد. ۱ - هشدار خداوند به مسلمانانخداوند به مسلمانان صدر اسلام، مبنی بر خطر ارتداد ، در صورت پذیرش ولایت و دوستی یهود و نصارا هشدار داده است. یـایها الذین ءامنوا لاتتخذوا الیهود والنصـری اولیآء بعضهم اولیآء بعض ومن یتولهم منکم فانه منهم... ۲ - گمراهی و ارتداد برخی مسلمانانگمراهی و ارتداد برخی مسلمانان به رغم تلاوت آیات الهی بر آنان و حضور پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم در میانشان، مایه شگفتی است. و کیف تکفرون و انتم تتلی علیکم ایات الله و فیکم رسوله.... (استفهام، برای تعجب است) ۳ - بازگشت عدهای از اسلام به کفرعدهای از اسلام به کفر ، در حیات پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم بازگشتند. کیف یهدی الله قوما کفروا بعدایمـنهم وشهدوا ان الرسول حق وجآءهم البینـت.... (در شان نزول این آیه گفتهاند: ماجرا به حارث بن سوید بن صامت مربوط است که پس از ارتکاب قتل در مدینه ، از آن جا گریخت و مرتد شد) ۴ - برحذر داشته شدن مؤمنانمؤمنان از ارتداد به وسیله خداوند برحذر داشته شدند. کیف یهدی الله قوما کفروا بعدایمـنهم... والله لایهدی القوم الظـلمین اولـئک جزاؤهم ان علیهم لعنة الله والملـئکة والناس اجمعین. ۵ - ارتداد گروهی از مؤمنانگروهی از مؤمنان، پس از جنگ احد مرتد شدند. ان الذین اشتروا الکفر بالایمـن لن یضروا الله شیـا ولهم عذاب الیم (به مقتضای ارتباط این آیه با آیات فوق، مقصود از «الذین اشتروا...» میتواند آن گروه از مسلمانانی باشد که پس از نبرد احد راه ارتداد و کفر را پیش گرفتند) ۶ - هشدار خداوند به مؤمنان صدر اسلامخداوند به مؤمنان صدر اسلام ، مبنی بر جایگزین نمودن مردمی مؤمن به جای آنان در صورت ارتدادشان هشدار داده بود. یـایها الذین ءامنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یاتی الله بقوم یحبهم ویحبونه اذلة علی المؤمنین اعزة علی الکـفرین... ۷ - گناهی سنگینکوشش کافران مکه برای بازگرداندن مسلمانان ، گناهی سنگین است. وقال الذین کفروا للذین ءامنوا اتبعوا سبیلنا ولنحمل خطـیـکم.. ولیحملن اثقالهم واثقالا مع اثقالهم... ۸ - پانویس۹ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۳۳۹، برگرفته از مقاله «ارتداد در صدر اسلام». |